متولد
حاج محمود آرام جان فرزند حاج اسد در 20 دی ماه 1331 در یک خانواده متوسط مذهبی و در تهران، چشم به جهان گشود در ۶ سالگی به روستای شانجان رفته پدرش حاج اسد چون علاقه وافری به زادگاهش داشت با خانواده اش به روستای شانجان عزیمت کرد و چند سالی رحل اقامت افکند به همین خاطر محمود آرام جان تحصیلات ابتدائی را در روستای شانجان به سر انجام رساند و چون دوره دبیرستان در این روستا نبود، و پدرش دوباره به تهران میرفت، همراه خانواده اش به تهران رفته به شغل آزاد روی می آورد تا امرار معاش کند.
فعالیت ها
او به حفظ اشعار مذهبی علاقه نشان می دهد در جلسات هیات های مذهبی به نوحه سرائی می پردازد. از سال 1366 در خود احساس سرودن شعر به زبان مادری کرده اشعار ترکی می سراید. از سال 1369 در انجمن ادبی استاد شهریار شهر قدس شرکت فعال داشته و بیشتر در مورد شانجان و طبیعت گونئی شعر میخواند.
با اینکه بیش از 40 سال عمر پر برکت خود را در تهران می زیست علاقه فراوانی به زبان ترکی وفولکلور آذربایجانی داشته است او عضو فعال “گونئی مدنیت اوجاغی” بوده در مراسمات بزرگداشت استاد “شهریار” استاد “عاشق قشم جعفری”،”تئلیم خان ” شرکت فعال داشته است.
همچنین در تشکیل صندوق “ذخیره آخرت” که یک صندوق قرض الحسنه شانجانی های مقیم تهران بود نقش تعیین کننده ای داشته است. همسر بسیار مهربانش خانم “رخساره مهراذر” در موفقیت ایشان نقش بسزائی داشته است. او با کار خیاطی علاوه برتامین معاش خانواده حتی از نیازمندان همسایه هم دستگیری می کرده است به طوری که به خانم های بسیاری کار خیاطی و گلدوزی و . . . یاد داده است.
او نیز در تشکیل صندوق قرض الحسنه برای خانم ها راهگشا بوده است. حاصل این زندگی مشترک یک دختر بنام “فاطمه “و دو پسر بنام های “علیرضا” و “مهدی” هستند که الحق والانصاف فرزندان خلفی هستند. علیرضا فرزند بزرگ خانواده در نوجوانی در چندین کار تئاتر مشارکت داشته و رهبری یک گروه موسیقی دنیز را نیز برعهده دارد.
فوت
متاسفانه در تاریخ 1386/2/8 حاج محمود آرام جان به همراه خانم مهربانش مرحومه رخساره مهرآذر و برادر عزیزش (حسین آرام جان) در تصادف اتومبیل به رحمت ایزدی پیوست و دوستدارانش را غرق ماتم کرد. روحش شاد و راهش مستدام باد.
دبیر انجمن ادبی شیخ محمود شبستری داور زمانخانی/شاعر دونمز
/1396/10/28برگرفته از کتاب مدنیت اوجاقیو کتاب شانجان استاد عبدالعلی مجازی
گلدی باهار
گئتـدی خزان گلدی باهار
ایلدیریملار گؤیده شاخـار
بیـرسـس سالار داغا داشا
بولود آغـلار خومار خومار
یئلده اَسَـر یاواش یاواش
آغـاجـلارا وئرهر تومـار
اویالـدار او یاتـانلـاری
گول چیچک یئردن باش آتار
گون باخیشیینان قیزدیـرار
قـار ارییهر سـولار آخـار
نوروز گولو یئردن چیـخار
دورنا گِئدَر قاطـار قاطـار
من باهـاری چوخ سئـوَرَم
دئدیم کی کاش اولایدی یار
گؤرِیدی کـی یاشیل گئیوب
گؤزل کووشن اوجـا داغلار
داغ سس وئریر “آرام” اویان
گلـدی باهار گلـدی باهار
اولمز
هر کس کی اولا طالب علم و هونر، اؤلمز
علمين، هونرین، آبی حیاتین ایچر اؤلمز
تاریخ ثبت اولمايیب هیچ پوللونون آدی
خیدمت ائله سه خلقه اگر بیر بشر، اؤلمز
عئلمین دادینی آلسا بیری، بؤشلایا بیلمز
بو يؤلدا شیرین جانینی احسان ائلر، اؤلمز
نوش ائیله دیسه شوکرانین جامینی سوقراط
جیسم اؤلدو، آدیندان ولی چون وار اثر، اؤلمز
گالیله دئدی دوغرو سوزو، جانی آلیندی
جان گئتسه ده، آدی بو زاماندا گزر، اؤلمز
سعی ائیله اولا خیدمتی خلق عئشقیوه عونوان
هر شخص کی دونياده بو فیکره دوشر، اؤلمز
ساغليقدا بیلینمز شاعیرین قیمتی، قدری
آرام دا بو دریاده عزیزیم اؤزر، اؤلم
استاد شهریارین اؤلومو مناسبتينه گوره
گویلرده اولان گون کیمی تابان ایدی گئتدی
ائل سئوگیلیسی، تایسیز او انسان ایدی، گئتدی
تور کون ادبیاتین ائدن، ذوقيله سيراب
آیدین سو ایدی، قلزم عمان ایدی، گئندی
هر کیم اوخور حیدر بابانین شعرینی بیر یول
تکرار ائلیور (او فخر ایران ایدی)، گیتدی
شعرین آتاسی، حافظ ثانی، اؤزو محبوب
آللاها ياخين، مظهر ایمان ایدی، گئتدی
اور دینینه حقا، ائليوب، چؤخلو حمایت
اوولاد علی، حافظ قرآن ایدی، گئتدی
بير عشقه گرفتار ایدی بو دار فناده
دائم او دچار غم هجران ایدی، گئتدی
محبوب خلایق دی سوزو، هم اؤزو آمما
شعر اهلینه بیر سئوگیلی جانان ایدی، گئتدی
خلقین ادبیاتین اگر پیکر ائدک فرض
برپیکر اوچون «شهریار»یم جان ایدی، گئتدی
ایلهام آلار اوندان بوتون علم اهلی دل اهلی
دل اهلینه بیر سفره الوان ایدی، گئتدی
ظولمات گئجه م اولماز سحر او سالماسا نورون
(آرام) دئیر او، دردیمه درمان ایدی، گئتدی
اوغلوما نصیحت
اللاهين أديلا باشلارام سوزو
ائلیمی، دیلیمی، ساخلاسين اوزو
سنده دیر آتانین آنانین گوزو
سنه وار بیر نئچه نصیحت اوغلوم
اینسانلیق درسینی اینسانلاردان آل
مظلوم اینسانلارین سن قئیدينه قال
هر حالدا آللاهی سن یادینا سال
چیخماسین پادیندان قیامت اوغلوم
کیمسه اولدوغونا گوون، اوتانما
ایمانسیز آدامین سوزون اینانما
لهو” لعب مجليسينده دایانما
گؤرن سنی ائیلر ملامت اوغلوم
چالیش کی اوزگه نین سیرینی ساخلا
بیری داردا قالسا، گئد اونو پوخلا
کیچیگین، بؤیؤگؤن، حرمتین ساخلا
حرمت دیر یارادان محبت اوغلوم
بوتون انسانلارا محبت ائیله
ائوده قوناغينا کرامت ائیله
صداقتلی یاشا، صداقت ائیله
بیلر یاخشی۔ پیسی، بو ملت اوغلوم
عاقل آدام کؤنلو، گؤزو توخ اولار
يؤخ ایسته ین، آخر اوزو يؤخ اولار
بو دونيادا پیس یاخشی دان چؤخ اولار
یاخشی لیقدا ائیله رقابت اوغلوم
سؤزلریمه دقت ائد، سنی تاری
چک سیناغا تامام یولداشی یاری
چیخماسا سیناقدان، بونو بیل باری
پول اوسته دیر چوخلو رفاقت اوغلوم
یئتيش سه، مقامین اوجا یئرلره
اونودما، دایاق دور جوشقون ائللره
یار سئچنده، اویما قارا تئللره
آختار گؤزللرده نجابت اوغلوم
زحمت سیز امگین يؤخدور ایمکانی
زحمت چکیب آرام اولوب سؤز کانی
دائم تعریف ائدیر، آذربایجانی
وطنیمدیر منه بیر جنت اوغلوم