مجید عبداله زاده، در خانواده‌ای اصیل و متمدن به دنیا آمد. از نوزادی که با لبخندی بر لب، نور و شادابی را به اطرافیانش منتقل می‌کرد، تا نوجوانی پر انرژی و پر از امید که با همت و تلاش، به رشد و بلوغ خود پیش می‌رفت. پدر و مادری که با تربیت صحیح و انسانیت، او را به یک فرد با ارزش و ایده‌آل تبدیل کردند. از کودکی، مجید با دانش، فضیلت و اندیشه‌های اجتماعی پرورش یافت و به تدریج به یک نوجوان پرانرژی و پراز آرمان‌های بلند تبدیل شد.
دوران کودکی و نوجوانی مجید، پر از خاطرات شیرین و لحظات خوش بود. خاطراتی بی‌پایان از دوستی و همبستگی ایجاد می‌کرد. همواره با انگیزه و امید به آینده، مجید به دنبال رویای خود می‌رفت و به تلاش برای دستیابی به اهدافش ادامه می‌داد.
از آن روزی که مجید به دنیا آمد، تا روزی که به مرز شهادت رسید، همواره با اراده و ایمان به ارزش‌های انسانی و انقلابی، زندگی کرد. خانواده‌ای که او را پرورش دادند، با افتخار و افتخار به یاد مجید، به عنوان نمونه‌ای از شجاعت و ایمان به اهداف انقلابی و مقاومت، هستند.
در هر لحظه از زندگی‌اش، مجید با انگیزه و امید به آینده، به دنبال رشد و پیشرفت خود و جامعه‌اش بود. او یک نمونه از جوانان پرانرژی و پراز امید بود که با تلاش و ایمان، به رشد و توسعه خود و جامعه خود می‌پرداخت.
مجید عبداله زاده با حضور مخلصانه درجبهه های نبرد و دفاع ازآب وخاک این مرزوبوم دین خود را به نحو احسن به دین و مملکت خود ادا کرد. درجبهه با ترکش و بمب های شیمیایی مجروح شد . علیرغم اصراردوستانشان با اینکه ترکش دربدن داشت حاضربه ثبت نام وتشکیل پرونده دربنیاد شهیدوجانبازان نشد از این حق مسلّمی که هرجانبازی دارد گذشت و شهادت را با خدای خود معامله کرد.
پس از پایان جنگ در بازسازی کشورحضور یافت و در مناطق محروم و اقصی نقاط دور کشور به فعالیت و سازندگی مشغول شد تا این که عوارض گازهای شیمیایی خود را نشان دادند. مجید عبداله زاده درسال هزار و سی صد و هفتاد وپنج بر اثرتخریب اندام های داخلی بدن ناشی از گازهای شیمیایی در بیمارستان بستری و در مدت کوتاهی چشم از جهان بر بست و جز فامیل وخانواده نزدیک و دوستان کسی ندانست که چه گوهری از شانجانی ها از دست رفت.
بعد از درگذشت ایشان که ناشی ازعوارض جنگ بود پیکرمطهرشان باترکش دربدن درقطعه شهدا به خاک سپرده شد و این تنها امتیازی بود که بابت جانبازی و شهادت دریافت کرد. حیف که همانطور که خودش میخواست ایشان را آنگونه که باید نشناختیم بعضی وقت ها فکر میکنیم خوشا به سعادتش که رفت. افکار و اندیشه زیبا و خدا پسندانه و عملکرد صادقانه ایشان برای جامعه امروزمان تحمل ناپذیرمیشد. نام و یاد این شهید عزیز گرامی باد.
