مدتی است که پرسه زدن سگ های ولگرد در سطح محلات شهر و روستا های شهرستان شبستر به امری عادی تبدیل شده است. روزی نیست که تصاویری و گلایه ای از تردد این سگ ها از طریق شهروندان برشمرده نشود. عده ای از وضع بهداشت جسمی این سگ ها و اثرات آن بر سلامتی مردم، علل خصوص کودکان نگرانند. به طور کلی مهمترین معضلات و مشکلات ناشی از افزایش جمعیت و پرسه زنی سگ های ولگرد، شیوع بیماریهای قابل انتقال بین حیوان و انسان، افزایش آن در جمعیت دامی و انسان، انتقال بسیاری از بیماری‌ها از سگ به انسان میباشد. ضرورت اجرای دستورالعمل کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد بیش ازپیش تاکید می ورزد.
هر از چندگاهی شاهد کشتار سگ های ولگرد در ایران از طریق شلیک با گلوله، پخش نمودن دامهای غذائی مسموم در سطوح خیابانهای شهری، تزریق آمپول های کشنده و اسید انجام میگیرد که استفاده از این روش ها بسیار خطرناک، غیر انسانی و بی رحمانه میباشد.
در ارتباط با چهارچوب دستورالعمل برخورد با سگ‌های ولگرد : این مصوبه به گونه‌ای تهیه شده که بر جمع‌آوری سگ های ولگرد نسبت به از بین بردن آنها تاکید بیشتری دارد.
در این میان طرح زنده گیری و تقسیم بندی سگ ها بر مبنای نژاد و سلامتی آنها برای استفاده در امور اجتماعی از یک طرف و طرح عقیم سازی اصولی آنان از طرف دیگر از مهم ترین طرح های پیش روی شهرداری ها و دهیاری ها برای ساماندهی این سگ ها در سطح شهرها می باشند.
آن طور که به نظر می‌رسد، مشکل اصلی سگ‌های ولگرد، وجود آنها در سطح شهر و روستاهاست؛ یعنی راه حل مسالمت‌آمیز و بدون خشونت جلوگیری از تقابل یا ورود سگ‌ها به سطح شهر، زنده‌گیری آنها در پروسه‌های منظم زمانی و انتقال آنها به مکانی خارج از شهر و محافظت شده است که مزایای بسیاری می‌تواند داشته باشد؛ از جمله اینکه حیوانات کشته نشده و حقوقشان پایمال نمی‌شود و هم می‌توانند به زندگی طبیعی خود بازگشته و مشکلی برای زندگی شهروندان و سلامت آنان نداشته باشد.
کشتن سگ های ولگرد شیوه اصولی برای کنترل جمعیت آنها نیست و تا زمانی که عقیم سازی و بازگرداندن آنان به طبیعت اجرا نشود آمار سگ های سطح شهر هم چنان افزایش خواهد یافت.
یادداشت : هادی مروتی شانجانی
